คาดไม่ถึง..ไม่ถึงฆาต!?!

ข้อมูลเบื้องต้น

​

​

          บางคนอาจมองว่าชีวิตนี้ไร้สาระแต่ในความจริงแล้วทุกคนก็มีประวัติที่แตกต่างกันและบางคนอาจไม่เคยมีประสบการณ์ที่เหมือนกัน บางคนอาจจะไม่เคยสัมผัสในมุมนี้เลยในชีวิตด้วยซ้ำ บางคนอาจมองเป็นตัววุ่นวายในสังคมเหมือนข่าวประจำวันแต่ว่ามันแตกต่างกัน พวกเราเป็นกลุ่มที่คบกันด้วยใจและมิตรภาพไม่มีหาเหตุการณ์เพื่อทำให้เดือดร้อนประชาชนเและที่เหมือนกันคือเราลุยครับเมื่อสถานการณ์มาถึง หลายคนคงพอเข้าใจในวัยที่ต้องผ่านโดยเฉพาะถ้าบางคนที่มีเซ้นส์พอรับรู้ได้หรือมีเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันก็จะเข้าใจได้ทันที! เชื่อว่ามันต้องมีใครที่เจอเหมือนกันและเชื่อเหมือนกันสิน่า!

​

          1. ใครไม่เกี่ยวก็ถอยไป!?!

              งีบกำลังฟินอยู่ดี ๆ ก็ตู๊ม!! ๆ แต่ละคนจึงรีบออกมาดูทั้งจากห้องล่างและบนบ้าน เฮ้ย!? ขนหนาวลุกครับมันมาเป็นร้อยยืนปิดถนนเต็มหน้าบ้านเพื่อนหมด ตอนนั้นที่อยู่ในบ้านก็แค่ไม่กี่คนเหลือแค่เพื่อนอ่อน ๆ และน้อง ๆ ม.ต้นไม่กี่คนเท่านั้น คิดว่าแย่แน่ถ้าต้องลุยแม้จะโกรธก็เหอะที่มาหยามกันด้วยการมาปาระเบิดปิงปองใส่บ้านแบบนี้ พวกนั้นดันรวมกลุ่มที่เป็นอริกันมาหลายกลุ่มซะด้วยพร้อมกับอาการกระเหี้ยนกระหือรือมาเอาคืนอย่างเต็มที่ ระหว่างที่ดึงเกมเพื่อให้แต่ละสายไปแจ้งกลุ่มเพื่อนคนอื่นด้วยอาการลุ้นว่าพวกมันจะบุกเข้าบ้านมาเมื่อไหร่ ปรากฎว่าลูกชายผู้ใหญ่บ้านที่เป็นตำรวจในท้องที่และอยู่บ้านใกล้กันได้เดินออกมาดูที่ระเบียงชั้นบนหน้าบ้านด้วยชุดเต็มยศพร้อมวิทยุสื่อสารในมือ แค่นั้นกลุ่มแขกมิได้รับเชิญผู้มาเยือนต่างกระจายสลายตัวดั่งมดแตกรังอย่างฉับพลันก็เลยไม่ได้เกิดเหตุการณ์ตะลุมบอนครั้งใหญ่ที่ตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำขึ้นไม่งั้นแย่แน่ ๆ!?

​          2. Catch me if you can!?!

              บรื้น! เฮ้ย! เล่นมันเลย! ขณะควบรถติดไฟแดงจะออกสู่ซุปเปอร์ไฮเวย์เพื่อกลับบ้านตอนดึกดื่นเกินครึ่งคืนไปมากโขในช่วงวัยรุ่นวัยคะนอง หลังจากที่รู้สึกเสียววาบที่สันหลังจึงต้องหันกลับไปมองทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพยายามสะบัดหัวและตบหน้าเบา ๆ เพื่อให้คลายจากอาการเมาและง่วง พอเห็นดังนั้นก็ตาตื่นเลยที่เห็นสองคู่อริควบรถซ้อนกันมาและคนหลังยืนชูดาบซามูไรวาววับกะเช็คบิลเต็มที่ ไฟเขียวมาพอดีก็เลยออกตัวอย่างเร็วรี่และไม่ยากที่รถร้อยห้าสิบซีซีขี่คนเดียวจะฉีกหนีรถร้อยสิบห้าซีซีที่อัดกันมาสองคนได้อย่างสบาย ๆ แค่ครู่เดียวก็สลัดหลุดและเลี้ยวเข้ามาในทางกลับบ้านที่เหลือไม่ถึงสิบกิโลแล้ว แต่ว่า! ฉับพลันก็ได้ยินเสียง ปัง!!! ๆ ๆ ๆ ดังก้องท่ามกลางความมืดและถนนที่ปลอดรถก็รู้ได้ทันทีว่าระดับลูกพี่ลงมือเองแล้วก็เลยต้องบิดเร่งหนีอีกครั้งพร้อมกับปิดไฟหน้าแล้วโยกซ้ายขวาข้ามฝั่งถนนไปมาพลางกดปุ่มไฟสูงบางครั้งเพื่อหลอกล่อให้ศัตรูที่มีอาวุธทรงประสิทธิภาพในการคร่าเอาชีวิตให้หลงทางจากเป้าหมายเพื่อการอยู่รอด แต่การที่ต้องหันหลังกลับมามองบางครั้งทำให้ครั้งสุดท้ายที่มองแล้วหันหน้ากลับมามองถนนก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะรถเสียหลักพุ่งลงคันนาข้างถนนตูมตามดังสนั่นเคราะห์ดีที่รถคว่ำใกล้ตลาดโต้รุ่งจึงมีคนมาให้ความช่วยเหลือทันทีทำให้มันไม่สามารถตามลงมาเก็บงานได้ก็เลยรอดหวุดหวิดทั้ง ๆ ที่ถนนทั้งสายมีตลาดโต้รุ่งที่เดียวเท่านั้น!

​          3. มา..แล้วก็ไป (ยาวเลย) !?!

             หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บขาหักกว่าสี่ซ้าห้าเดือนก็กลับมาใช้ชีวิตปกติต่อไป แต่ว่ามีอยู่คืนหนึ่งที่กำลังนั่งดูทีวีในห้องเพื่อนชั้นล่างที่เป็นบ้านศูนย์รวมพลหลังเดิมที่โดนปาระเบิดใส่ ปรากฎว่าจู่ ๆ ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญโผล่พรวดเข้ามาราวสามทุ่มกว่าในมือถือดาบซามูไรวาววับเล่มเดิมพร้อมกับเอ่ยถามถึงชื่อเป้าหมาย แต่เพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยกันบนเตียงปฏิเสธว่าไม่เห็นทั้ง ๆ ที่เป้าหมายกำลังนั่งจ้องหน้ามันอยู่อย่างเขม็งและเห็นสายตาของมันที่แดงก่ำกว่าปกติ ซึ่งเพื่อนอีกคนกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ก็เล็งไปที่มือถือดาบของมันอย่างเขม็งเช่นกัน ขณะที่อีกคนคว้าที่เขี่ยบุหรี่แก้วบนโต๊ะทำการบ้านไว้รอ ครู่เดียวมันก็หันหลังกลับออกไปพวกเราต่างหันมามองหน้ากันด้วยความโล่งใจและแปลกใจว่าทำไมมันไม่เห็นหรือจำไม่ได้ แต่ก็ต้องตกใจกับเสียงกรีดร้องของแม่เพื่อนที่อยู่ด้านบนบ้านพอวิ่งออกไปมันก็รีบวิ่งลงบันไดมาแล้วควบตีนหมาหนีออกไปในความมืดทันที แต่หลังจากที่ผู้ใหญ่บ้านและลูกชายที่เป็นตำรวจที่อยู่บ้านใกล้กันได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจึงได้รี่ไล่ตามและประสานตำรวจในท้องที่จนสามารถจับได้ในเวลาอีกไม่นานทำให้มันต้องระเห็จเข้าไปรับกรรมในสถานพินิจฯ ซึ่งทุกคนต่างก็สงสัยว่าทำไมมันถึงไม่เห็นเป้าหมายและทำให้รอดไปอย่างไม่น่าเชื่ออีกครั้งแบบเหลือเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นแบบงง ๆ บ้างก็ว่าเมาเกินหลายขนาด บ้างก็ว่าเพราะพยาบาลที่เข้าใจว่ามีแผลแตกเลยตัดผมแหว่งออกเผื่อจะได้เย็บแต่ไม่มีแผลแตกจากรถที่คว่ำตอนถูกไล่ยิงจึงต้องเปลี่ยนทรงผมจากยาวประบ่ามาเป็นสกินเฮดโดยจำใจ แต่หลายเสียงก็บ่งชี้ไปที่มืออันมองไม่เห็นอีกครั้งอย่างน่าสนใจ!?!

​          4. ยังไงก็โดน!?!

             เหตุการณ์ต่อมาครั้งหมกฝังตัวอยู่กับผับในเมืองชีวิตก็มีแต่กินเหล้าเข้าโต๊ะจีบผู้หญิงซิ่งรถและซดในสังเวียนทุกวันคืนโชคดีที่เหตุการณ์ในอดีดมันค่อย ๆ คลี่คลายลงไปด้วยดี จนมีอยู่คืนหนึ่งหลังจากที่พยายามเคลียร์สองกลุ่มใหญ่ที่มานั่งดื่มกินใกล้ ๆ กันในผับที่มีสาเหตุมาจากเรื่องผู้หญิงใจง่ายหลายใจและกำลังฮึ่มจะลุยเข้าใส่กันกลางถนนหน้าผับอย่างคึกคักตอนนั้นก็พยายามช่วยคนดูแลผับเคลียร์สถานการณ์เต็มที่ ทันใดนั้นก็มีเสียงอันคุ้นเคยดังปัง! ขึ้นมาพร้อมกับแขนซ้ายที่สะบัดไปด้านหลัง พอสิ้นเสียงอาวุธพิฆาตเหล่ากลุ่มผู้ลั่นไกก็พากันขี่รถสวนวันเวย์หนีออกไปส่วนอีกกลุ่มก็ฮือตามไปพวกเราก็เลยกลับเข้ามาในห้องรับรองแขกในโรงแรมโดยที่มีเพื่อนคนหนึ่งมาขอดูที่แขนซ้ายด้วยความสงสัยพอหงายท้องแขนขึ้นก็ต้องตกใจเมื่อมีลูกกระสุนปืนคาอยู่ที่บริเวณแขนเสื้อยีนส์ที่พับไว้แต่ไม่ทะลุแขนซึ่งอาจเพราะจุดคนที่ยิงมั่วมานั้นเป็นระยะไกลและยิงมาโดนใส่กระดุมเหล็กปลายแขนเสื้อยีนส์ที่ถูกพับขึ้นมาอยู่ในแขนเสื้อที่พับหลายชั้นนั้นด้วยพอดีจึงทำให้โชคดีไม่เป็นอะไรเลยและหลายคนที่รู้ข่าวต่างก็เข้าใจว่าแผลเป็นรูบุ๋มกลางท้องแขนด้านซ้ายนั้นเป็นแผลจากการโดนยิงครานี้ ทั้งที่จริงแล้วเกิดจากกระดูกโผล่ครั้งเมื่อตกจากอาคารเรียนตอนประถมครานั้นแล้ว นี่ถ้าเกิดว่ามันเลื่อนระดับยิงขึ้นสูงแล้วเบี้ยวมาอีกหน่อยคงเข้าหัวแล้วเป็นแน่แท้หรือมีอะไรมาเปลี่ยนวิถีกระสุนหรือเปล่าก็ไม่รู้

          ก็ยังติดอยู่ในความสงสัยเช่นกัน!?!พยายามคิดทบทวนต่าง ๆ นานาก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่ามันคืออะไรอาจจะเป็นความบังเอิญหรืออุบัติเหตุหรือโชคชะตารึว่าปาฏิหารย์ก็ไม่ทราบได้  เพราะไม่ได้มีต้นสายปลายเหตุให้สืบเสาะค้นเจอได้เลย แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ขอให้สิ่งดี ๆ เหล่านี้อยู่ด้วยกันคอยซัพพอร์ทกันไปนาน ๆ

เรื่องโดย นรชนไท

เครดิตภาพ

ภาพปก โดย lassaffa จาก Pixabay

ภาพที่ 1 โดย Comfreak จาก Pixabay

ภาพที่ 2 โดย ThePixelman จาก Pixabay

ภาพที่ 3 โดย neymark195 จาก Pixabay

ภาพที่ 4 โดย stevepb จาก Pixabay

​